Teks Eksposisi
Basa Jawa
Tari Remo
Tari
Remo asale saka Kabupaten Jombang, Jawa Timur. Luwih becike saka desa Ceweng,
kecamatan Diwek. Miturut sejarahe Tari Remo lahir saka wong-wong kang duwe
profesi dadi penari keliling (tldhek),
seiring karo perkembangane kesenian Ludruk ing pertengahing abad ke-19,
Tari Remo dadi tari pambukaning pentas kasenian Ludrhuk kui mau. Sakdurunge
pemain Ludruk nggawa kidungan lan parikan, Tari Remo ditampilke kanggo pambuka
lan ucapan sugeng rawuh dhumateng para penonton. Saking gathuke Kesenian Ludruk
lan Tari Remo saengga piranti loro kui ora bisa dipisahake. Saklebare Indonesia
Merdeka, saya suwi fungsi lan posisi Tari Remo berkembang dadi tarian
penyambutan tamu-tamu istimewa kaya pejabat, delegasi asing lan liya-liya.
Tarian
Remo awal mulane yaiku tarian kang di khususke kanggo kaum adam. Perihal iki
ana kaitane karo cerita utawa tema ing Tari Remo iku dewe yaiku carita tentang
kepahlawanan pangeran kang berjuang ing medan pertempuran. Ananging saiki, akeh
kaum hawa kang kepengen sinau lan dadi paraga ana ing Tari Remo kui saengga
dandanan lan busana ne kaum hawa mau tetep digawe kaya busana pangeran ing
carita kui.
Karakteristik
utama saka Tari Remo iki yaiku gerakan sikil kang rancak lan dinamis.
Bandul-bandul lonceng utawa binggel
ditambahke ana ing sikil penari saengga muni lonceng pas sikil di obahke utawa
dihentakke. Kajaba kuwi ciri khas liyane yaiku slendang utawa sampur kang di
uncalke kanthi cepet lan dinamis, anggukan lan gelengan kepala, ekspresi wajah,
lan kuda-kuda penari kang gawe tarian iki luwih atraktif.
Tata
busana Tari Remo uga beda menurut wilayah kebudayaan lan penarine dewe.
Gaya-gaya busana Tari Remo yaiku gaya Surabayan, Malangan, Jombangan,
Sawunggaling, lan Remo Putri. Aksesori
kang dienggo yaiku iket kepala merah (udheng), gelang sikil berbandul (binggel),
klambi tanpa kancing werna ireng kayata gaya kerajaan ing abad 18, kathok sebatas
pertengahaning betis kang ditaleni kanggo benang emas, kain batik (jarik)
gaya Pasisiran kang dawane kanthi lutut, setagen kang diiket
ana ing pinggang, lan keris kang diselipake ana ing mburi. Penari uga nganggoni
loro selendang, sing siji dinggo ing pinggang lan sijine disampirke ana ing
bahu, karo masing-masing tangan penari nyekeli ujung selendang
Jinis
irama sing kerep kanggo ngancani Tari
Remo yaiku irama Jula-Juli lan Tropongan, nanging uga bisa gending Walangkekek,
Gedok Rancak, Krucilan utawa gending gaweyan anyar. Ora pada karo ing Jawa kang
njoget liyane, Tari Remo diiringi tanpa
waranggana utawa Sinden sing nggawa lagu. Yen Tari Remo Ludruk dileksanakake
minangka gambar pambuka, penari biasane uga nyanyi ana ing tengahing nari.
Didelok saka bab iki, mesthi, saliyane prigel nari, penari Remo uga kudu pinter
ing seni swara.
Pangarep-arep,
Tari Remo minangka salah siji produk seni lan budaya asli Jawa Timur bakal
tetep stabil saindhenging jaman. Senajan kawontenan orane Remo Tari ing
masyarakat isih apik banget, nanging ora bisa mbantah, iku perlu kanggo
regenerasi supaya tari iki tetep lestari. Kajaba iku, promosi kang wis apik,
pemerintah lokal ora kudu marem lan kudu saya inovatif ing mromosiaken Tari Remo, khsusnya ing daerah njaba Jawa
Timur uga malah turis mancanegara. Seniman tari uga kudu duwe inovasi dhuwur
ing makarya, supaya Tari Remo isih ana ing tengah siklus ing dina sing padha
saya majeng.
Melu
ngreksa Tari Remo punika gampang. Mugia yen kita seneng lan pengin sinau Tari
Remo. Nanging yen dewe ora duwe minat lan bakat ing lapangan seni tari, dewe
ora perlu repot-repot sinau Tari Remo. Mung dadi bangga lan seneng nonton Tari
Remo, iku padha dewe wis kontribusi ing njogo lan ngletarikke kawontenipun
Remo. Menapa malih, yen kita mmpromosikan Tari Remo kanggo kabeh wong
Indonesia, malah luar negeri, yen iki lho Tari Remo, kebanggaan Jawa Timur.
EmoticonEmoticon